Yeni teoriye göre süpernovaların Dünya’ya etkileri ortaya çıkarıldı

Illinois Üniversitesi’ndeki araştırmacılar tarafından bu hafta yayınlanan yeni bir araştırmaya göre, yakındaki bir yıldızın süpernovası milyonlarca yıl önce gezegenlerden birinin kitlesel yok olmasına neden olmuş olabilir. Burada incelenen olay Geç Devoniyen’de meydana geldi ve “Devoniyen-Karbonifer sınırının yakınında yok olma olaylarıyla sonuçlandı.” Bu hafta yayınlanan çalışmada gösterilen kanıtlar, uzak geçmişte Dünya’da büyük miktarlarda yaşamı öldüren tek şeyin asteroit olmadığını gösteriyor.

Araştırmaya göre, 358.9 Mya (Milyon yıl) civarında sona eren Devoniyen döneminin son yok oluşu, “muhtemelen küresel bir sıcaklık artışı nedeniyle” stratosferik ozonda dramatik bir düşüşle aynı zamana denk gelmiş gibi görünüyordu. Bu araştırmadaki öneri, yakındaki bir süpernova patlamasının Dünya’daki devasa yaşam kitlelerini sona erdiren felaketle sonuçlanan olaylar dizisine neden olduğudur.

Bir süpernova patlaması, “(yaklaşık) 100 ky’ye (binyıl) kadar iyonlaştırıcı radyasyon verebilen kozmik ışınları hızlandırarak zarar verebilir.” Araştırmacılar, yaklaşık 20 pc’de, bir süpernovanın ilk “öldürme mesafesinin” ötesinde gerçekleşen bir süpernovanın, gezegenimizde “tam bir kitlesel yok oluşa” neden olmuş olabileceğini öne sürdüler.

Bu araştırma, bir yıldızın Dünya’ya yakın çekirdek çöküşü süpernovasının (SSNe) Devoniyen döneminde meydana gelebileceğini ve Kellswasser (yok olma nabzı da dahil olmak üzere) bu dönemde birden fazla yok oluşa neden olan birden fazla SSNe’nin meydana gelebileceğini ileri sürdü. Araştırmada gösterilen kanıtlar, ozon tabakasının incelmesi ile ilişkileri göstermektedir.

Önceki kaynaklar, ozon tabakasının incelmesine volkanik püskürme ve büyük bir volkanik bölgenin (LIP) neden olabileceğine işaret etmişti, ancak bilinen hiçbir çalışma bu dönem için astrofiziksel iyonlaştırıcı radyasyon kaynaklarını araştırmamıştı.

Bu araştırma hakkında daha fazla bilgi için DOI: 10.1073 / pnas.2013774117 kodlu “Devoniyen sonu yok oluşları için Süpernova tetikleyicileri” makalesine bakın. Bu araştırma Brian D. Fields ve ark. al ve PNAS tarafından 18 Ağustos 2020’de yayınlandı.