12 popüler dans türü

İnsanlar zamanın başlangıcından beri kendilerini ifade etmek için dans ediyorlar ve bu ilk toplanmalardan bugün bildiğimiz birçok dans türü ortaya çıkıyor. Halk dansları gibi bazılarının kökleri yüzyıllar öncesine dayanıyor; hip-hop gibi diğer stiller kesinlikle moderndir. Her formun kendi tarzı vardır, ancak hepsi ortak sanatsal ifade hedefleri ve insan vücudunun kutlanmasıyla birleştirilmiştir. En popüler dans türlerinden 12’si hakkında daha fazlasını keşfedin.

Bale

Bale, 15. yüzyılda önce İtalya’da sonra da Fransa’da ortaya çıktı. Yüzyıllar boyunca, bale diğer birçok dans stilini etkilemiş ve kendi başına bir güzel sanatlar formu haline gelmiştir. Üç temel stil vardır:

• Klasik: Bu form 19. yüzyılda Fransa ve Rusya’da zirveye ulaştı. Fantastik setler ve kostümlerle genellikle hikaye odaklı ve orkestrasyonludur (“Fındıkkıran” harika bir örnektir). Hareket, dansçılar arasında pointe çalışmasını (ayak parmaklarında dans etmek), zarif ifadeleri ve simetriyi vurgulamaktadır.
• Neoklasik: Bu, 20. yüzyılın başlarından ortalarına kadar ortaya çıkan klasik balenin bir evrimidir. Hareketler daha hızlı ve acildir, simetriye daha az vurgu, basit setler ve kostümler içerir. Konu genellikle mevcut değildir. Dansçılara orkestralar, gruplar veya solistler eşlik edebilir.
• Çağdaş: Neoklasik gibi, olay örgüsü saf hareket ve fiziksel ifade lehine bir kenara atıldı, ki bu hiç de dans gibi görünmeyebilir. Kostümler ve set tasarımları genellikle basit veya soyuttur. Müzik veya ses çalışması, eğer kullanılırsa, doğası gereği genellikle çağdaş veya deneyseldir.

Caz Dansı

Caz, ağırlıklı olarak orijinalliğe ve doğaçlamaya dayanan canlı bir dans tarzıdır. Bu tarz genellikle vücut izolasyonları ve kasılmalar dahil olmak üzere cesur, dramatik vücut hareketlerini kullanır. Caz dansının kökleri, ABD’ye getirilen köleler tarafından canlı tutulan Afrika geleneklerine dayanır, zamanla bu, kısa süre sonra 20. yüzyılın başlarının caz kulüplerine taşınan bir sokak dansı tarzına dönüştü.

1930’ların büyük grup döneminde ve 40’ların başlarında, swing dansı ve Lindy Hop, caz dansının popüler ifadeleri haline geldi. 20. yüzyılın ortalarından sonlarına doğru Katherine Dunham gibi koreograflar bu doğaçlama, fiziksel ifadeleri kendi çalışmalarına dahil ettiler.

Step dansı

Caz dansı gibi, step ABD’deki köleler tarafından korunan Afrika dans geleneklerinden gelişmiştir. Bu heyecan verici dans formunda, dansçılar metal topuklarla donatılmış özel ayakkabılar giyerler. Tap dansçıları ritmik kalıplar ve zamanında vuruşlar oluşturmak için ayaklarını davul gibi kullanırlar. Müzik nadiren kullanılır.

İç Savaş’tan sonra, tap dansı Vaudeville pistinde popüler bir eğlence biçimine ve daha sonra erken Hollywood müzikallerinin temeline dönüştü. Tapın en önemli ustalarından bazıları Bill “Bojangles” Robinson, Gregory Hines ve Savion Glover’dır.

Hip hop dansı

Caz dansının bir diğer soyundan olan hip-hop, 1970’lerde New York sokaklarından, şehrin Afrikalı-Amerikalı ve Porto Rikolu topluluklarında aynı zamanda rap ve DJ’likle birlikte ortaya çıktı. Breakdans; patlama, kilitleme ve atletik zemin hareketleriyle belki de hip-hop dansının en eski şeklidir. Çoğu zaman, dansçılardan oluşan “ekipler” hangi grubun en iyi övünme haklarına sahip olduğunu görmek için yarışmalar düzenlerdi.

Rap müziği gelişip çeşitlendikçe, farklı hip-hop dans stilleri ortaya çıktı. Krumping ve clowning, 90’larda break dansın fiziksel coşkusunu aldı ve anlatı ve komik ifadeler ekledi. 2000’lerde sarsıntı ve sarsıntı popüler hale geldi; her ikisi de klasik break dansın pop-lock hareketini alır ve çılgın modalar ekler.

Modern dans

Modern dans, klasik balenin katı kurallarının çoğunu reddeden, bunun yerine içsel duyguların ifade edilmesine odaklanan bir dans tarzıdır. 20. yüzyılın başlarında Avrupa’da ve ABD’de klasik baleye karşı bir isyan olarak ortaya çıktı, koreografi ve performansta yaratıcılığı vurguladı.

Isadora Duncan, Martha Graham ve Merce Cunningham gibi koreograflar dansları için karmaşık metodolojiler geliştirdiler, genellikle avangard veya deneysel müzik eşliğinde yapılan vahşi veya aşırı fiziksel ifadeleri vurguladılar. Bu koreograflar ayrıca aydınlatma, projeksiyon, ses veya heykel gibi diğer alanlarda çalışan sanatçılarla da işbirliği yaptı.

Swing Dansı

Swing dansı, 1930’ların sonlarında ve 40’ların başında swing gruplarının popüler eğlencenin baskın biçimi haline geldikçe popüler hale gelen geleneksel caz dansının bir başka dalı. Bireyi vurgulayan diğer caz dans biçimlerinin aksine, swing dansı tamamen ortaklık ile ilgilidir. Atletik çiftler, genellikle belirli bir sırayla tekrarlanan sabit sayıda koreograflı adımlarla, eş zamanlı bir zamanda grubun ritmine göre sallanır, döner ve zıplar.

Kontra Dans

Kontra dans, dansçıların iki paralel çizgi oluşturduğu ve çizgi boyunca farklı partnerlerle bir dizi dans hareketi gerçekleştirdiği bir Amerikan halk dansları biçimidir. Kökleri, sömürge dönemi Büyük Britanya’dan benzer halk danslarına dayanıyor. Kontra dans partner temelli olmasına rağmen, bu ortak bir düzenlemedir; kendi partnerinizi getirmenize gerek yok çünkü bir noktada herkesle birlikte dans ediyor olacaksınız. Dansçılar, eşlerini değiştirmek için belirli adımları ve talimatları söyleyen bir arayan tarafından yönetilir. İngiliz Adaları veya ABD’den halk müziği en yaygın eşlik biçimidir.

Country ve Batı Dansı

Country ve Batı dansı, kontra, halk ve hatta cazdan, country veya batı temalı dans müziğine kadar birçok dans stilinin geniş bir kategorisidir. Valsler ve iki adım, ortak tarzı dansın en yaygın biçimleridir, ancak aynı zamanda, Alman ve Çek göçmenler tarafından getirilen polka ve diğer halk danslarında da varyasyonlar bulacaksınız. İnsanların sıkı, koreografik hareketlerle birkaç partnerle veya bir grubun parçası olarak dans ettiği kare danslar ve çizgi danslarının kökleri kontra danstan gelmektedir. İngiltere ve İrlanda jiglerine dayanan bir ayak işi ağırlıklı dans biçimi olan takunya dansı, en çok bluegrass müziğiyle ilişkilendirilir.

Göbek dansı

Oryantal dans Orta Doğu’nun halk geleneklerinden ortaya çıkmıştır, ancak kesin kökenleri belirsizdir. Karmaşık ayak hareketlerini ve ortak koreografiyi vurgulayan çoğu Batı dansının aksine, göbek dansı gövde ve kalçalara odaklanan solo bir performanstır. Dansçılar ritmi vurgulamak için bir dizi kıvrak hareketi, vurmalı noktalama için kalça kıvrımları gibi izole gelişmeleri ve çeşitlilik ve ayrıntı eklemek için pırıltılar, dönüşler ve gövde titreşimlerini birleştirir.

Flamenko

Flamenko dansı, darbeli ayak hareketlerini karmaşık el, kol ve vücut hareketleriyle birleştiren etkileyici bir dans şeklidir. Kesin kökenleri belirsiz olsa da, 1700’lerde ve 1800’lerde İber Yarımadası’nın kültürlerinden ortaya çıktı.

Flamenko üç unsurdan oluşur: cante (şarkı), baile (dans) ve guitarra (gitar çalma). Her birinin kendine özgü gelenekleri vardır, ancak dans, gösterişli jestleri ve akla vuruş dansını çağrıştıran ritmik ayak izleri ile çoğu zaman flamenko ile yakından ilişkilidir.

Latin dansı

Latin dansı, İspanyolca konuşulan Batı Yarımküre’de 19. ve 20. yüzyıllarda gelişen çok sayıda balo salonu ve sokak tarzı dans formları için kullanılan geniş bir terimdir. Bu tarzların Avrupa, Afrika ve yerli dans ve ritüellerinde kökleri vardır.

Latin dansının birçok stilinin kökenleri belirli bir bölge veya ülkede bulunur. Tango, şehvetli, yakın ortaklıkları ile Arjantin’de ortaya çıktı. Kalça sallanan ritmiyle Salsa, 1970’lerin New York City’sinin Porto Riko, Dominik ve Küba topluluklarında gelişti.

Latin dansının diğer popüler biçimleri arasında 1930’larda Küba’da ortaya çıkan Mambo; Porto Riko’dan bir halk tarzı ritmik dans olan bomba; ve beze, sıkı kalça hareketleriyle dans eden Dominik tarzı yakın partner.

Halk dansı

Halk dansları, bir koreograf tarafından yapılanın aksine, gruplar veya topluluklar tarafından geliştirilen çeşitli danslara atıfta bulunabilen genel bir terimdir. Bu formlar genellikle nesiller boyunca gelişir ve genellikle dansların yapıldığı ortak toplantılarda gayri resmi olarak öğrenilir. Müzik ve kostüm genellikle dansçıların aynı etnik geleneklerini yansıtır. Halk danslarının örnekleri arasında Türkiye’den Anadolu Ateşi grubunun sunduğu danslar, İrlanda’da çizgi dansının katı tekdüzeliği ve bir kare dansın çağrı-cevap etkileşimi sayılabilir.