NASA’dan parlak yıldızlarla dolu harikulade uzay fotoğrafları
NASA’nın şimdiye kadar paylaştığı uzay fotoğrafları arasında en parlak yıldızlarla dolu fotoğrafları görmek için doğru yerdesiniz. Burada hem NASA’nın belirli dönemlerde paylaştığı fotoğraflar var, hem de NASA’nın 2015’de BM’nin ‘Uluslararası Işık Yılı’ kutlaması için paylaştığı fotoğraflar var.
Yukarıdaki fotoğraf, NASA’nın Chandra X-ray Gözlemevi tarafından Dünya’dan yaklaşık 11.000 ışık yılı uzaklıkta bulunan Cas A (takma adıyla), büyük bir yıldız patladıktan sonra geride kalan parlayan enkaz alanıdır. Yıldızın yakıtı bittiğinde, kendi üzerine çöktü ve bir süpernova olarak patladı ve muhtemelen kısa bir süre için gökyüzündeki en parlak nesnelerden biri haline geldi.
Ocak 2002’de, belirsiz bir takımyıldızdaki donuk bir yıldız aniden güneşimizden 600.000 kat daha parlak hale geldi ve onu geçici olarak Samanyolu galaksimizdeki en parlak yıldız yaptı. Gizemli yıldız çoktan belirsizliğe geri döndü, ancak NASA’nın Hubble Uzay Teleskobu tarafından “ışık yankısı” olarak adlandırılan bir fenomenin gözlemleri, dikkate değer yeni özellikleri ortaya çıkardı.
Yukarıdaki fotoğrafı NASA, 2015 yılında BM’nin Uluslararası Işık Yılı etkinliğini kutlamak için paylaştı. Güneşimizden kat kat daha büyük olan devasa yıldızlar doğduklarında, sonunda süpernova olarak patlamadan önce sıcak ve parlak bir şekilde parlarlar. Galaksilerin evrimini etkileyebilecek kadar çok enerji açığa çıkarırlar. Ancak Güneşimiz gibi yıldızların aksine, gökbilimciler bu devasa yıldızların nasıl oluştuğu hakkında çok daha az şey biliyorlar.
W51 adlı yıldız doğumevinde büyük yıldızların oluşumuyla ateşlenen bir kozmik ışık gösterisi, Sloan Dijital Gökyüzü Araştırması‘ndan alınan bir yıldız alanı görüntüsünde (beyaz) parlıyor.
V838 Mon, tek boynuzlu at takımyıldızına (Monoceros) doğru yaklaşık 20.000 ışık yılı uzaklıkta yer alırken, yukarıdaki ışık yankısı çapı yaklaşık altı ışık yılıdır. V838 Mon’un bu patlamasına ne sebep oldu? Bilinmeyen nedenlerden ötürü, yıldız V838 Mon’un dış yüzeyi, Ocak 2002’de Samanyolu Gökadasının tamamındaki en parlak yıldız haline gelmesiyle birdenbire büyük ölçüde genişledi. Sonra, birdenbire soldu. Daha önce hiç böyle bir yıldız parıltısı görülmemişti.
Bu Hubble Uzay Teleskobu fotoğrafı, kuzey takımyıldızı Perseus’ta 232 milyon ışıkyılı uzaklıkta bulunan görkemli sarmal gökada UGC 2885’i gösteriyor. Galaksi, Samanyolu’muzdan 2,5 kat daha geniştir ve 10 kat daha fazla yıldız içerir. Görüntüde Samanyolu’nun ön plandaki birkaç yıldızı görülebilir ve kırınım sivri uçlarıyla tanımlanır.
Örümcek Nebula (Bulutsu), Dünya’dan yaklaşık 10.000 ışıkyılı uzaklıkta yer alır ve aktif bir yıldız oluşum alanıdır. “Örümcek” olarak bilinen bir bulutsu, NASA’nın Spitzer Uzay Teleskobu ve İki Mikron Tüm Gökyüzü Araştırması’ndan (2MASS) alınan bir kızılötesi görüntüde floresan yeşili parlıyor. Resmi adı IC 417 olan Örümcek, resimde görülmeyen NGC 1931 adlı çok daha küçük bir nesnenin yanında yer almaktadır. İkisine birlikte “Örümcek ve Sinek” bulutsuları denir. Bulutsular, yıldızların oluşabileceği yıldızlararası gaz ve toz bulutlarıdır.
NASA’nın uzun ömürlü Hubble Uzay Teleskobu, Dünya’dan yaklaşık 1000 ışıkyılı uzaklıkta evrende hareket eden canlı parlak kümeleri yakaladı. Uzay ajansı bu nesnelere yeni oluşan bir yıldızın açık “dumanlı silah” adını verdi. Yukarıda yeni görüntünün üst merkezinde canlı mavi, kısa ömürlü kümeler olarak görülen bunlar, derin uzayda büyük bir toz ve gaz koleksiyonuyla çarpışan enerji açısından zengin bir gazın veya plazmanın açık işaretleridir.
Havai fişek galaksisinin (NGC 6946) bu görünür ışıklı görüntüsü, Digital Sky Survey’den geliyor ve NASA’nın NuSTAR gözlemevinden (mavi ve yeşil) verilerle kaplandı.